Ήταν
ένα από τα συνηθισμένα βράδια στον λόφο του Ηραίου. Ο Αιμίλιος μόλις τελείωνε
την εργασία του για το πανεπιστήμιο και ήταν έτοιμος να κάνει το συνηθισμένο
διάλειμμα του.
Το
έντονο φως που είχε δει την προηγουμένη μέρα ακόμη ήταν έντονο στην μνήμη
του, με πολλά ερωτηματικά για το πώς θα συνήθιζε να κοιτά την ζωή. Τι ήταν
εκείνο το φώς? Από που προήλθε? Τι ήθελε από εκείνον? Η μήπως ήταν κάτι που
απλά εξερευνούσε τον κόσμο του? Ερωτήματα που ταλαντεύουν την ύπαρξη για κάτι
παραπάνω από ελευθερία στα επίπεδα των συνόρων που επιβάλει ο κοινός νους αλλά και η κοινωνία
στο επίπεδο που την ζουν οι
περισσότεροι.. Τι είναι ο κόσμος μας?
Ποιος μας έφερε εδώ? Άραγε αυτά που βλέπουμε είναι και η απόλυτη οπτική
πραγματικότητα, η κάτι άλλο συμβαίνει? Στα τεράστια σταυροδρόμια των άστρων πόσοι ταξιδιώτες έχουν περάσει? Αλλά μετά από
εκεί τι συμβαίνει? Υπάρχουν περάσματα
για κάπου αλλού… σαν τις πόρτες του δωματίου που ανοίγεις και εμφανίζεται
μπροστά σου η εικόνα του δικού σου κόσμου? Κόσμοι μέσα σε κόσμους… Όνειρα
μπερδεμένα σε ανυποψίαστες στιγμές έρχονται να ταράξουν τα σύνορά μας σε ένα
άγνωστο παιχνίδι με το άγνωστο… Η κάθε στιγμή είναι μαγική για τον καθένα μας.
Σαν να ζούμε τις στιγμές του λούνα παρκ που όλα γύριζαν φωτεινά να μας πάρουν σε άλλον
μαγικό κόσμο του παιδικού ονείρου.. .Άραγε όλα τελειώνουν εδώ στη γη η
συνεχίζουν ακάθεκτα στα αμέτρητα βιβλία της ζωής που οι σελίδες αλλάζουν και
όλο αλλάζουν…….;;;
Αποστολέας
Γιώργος… Νοέμβρης
2012..
